Latawiec Płynąć jak latawiec,cienki,prawie jak powierzchnia,sunąć przez powietrze nad wielkim lasemna dole. Na drzewach rosnątwoje głowy,wykrzywione twarze,szczęśliwe twarze. Sunąć jaklatawiecku horyzontowi,ku pilotowi. I tak również nam I tak również nam minął czasjak tamtym wcześniej, którzy teraz wpisali sięw dęby i buki,w ciche rozmieszczenie kamykówna ulicach miasta,które zmienia się i zostaje takie samo,i nikt nie potrafi […]

Kasba Wywłaszczając obszar natężenia mowy, dworuję sobie.Oto pies, a po drugiej stronie faweli łąka. Zbliż się,skoro już jesz z ręki rojenia, zbliźnij się w hymniedo którego nie da się maszerować. Stajemy się spawem, imieniem, z którego głos wydobywa się,by godzić w misterium. To pewne:staniemy jak serce, niezdolni do produkcji niespodzianek.Kiedy więc, typie, dworuję sobie, truchtając […]

Czytając wiersze Martyny Pankiewicz, mam wrażenie, że powstały na peryferiach współczesnych mód. Interesuje mnie zwłaszcza charakterystyczny język debiutanckiego tomu czym się żywi ziemia i martwi – precyzyjny, wręcz ascetyczny, a może nawet przenicowany przez nieustanny kontakt z umierającą naturą, szczególnie ze zwierzętami. Od razu jednak należy zaznaczyć – poetkę raczej nie interesuje literacka metarefleksja: nie […]

W domu typu kostka miesz­kają cztery osoby i każda chce stąd uciec. Oj­ciec to może i by na­wet mógł znieść samo sie­dze­nie we wnę­trzach, ale nie wtedy, gdy to­wa­rzy­szy mu obo­wią­zek pro­wa­dze­nia ży­cia ro­dzin­nego. To zbyt pro­stac­kie na jego wiel­kie ho­ry­zonty. Głup­ko­wate roz­mowy, idio­tyczna po­wta­rzal­ność, dar­cie mordy, ja­kieś smarki, ja­kieś papki, ja­kieś brudy i znowu trzeba coś na­pra­wiać lub, […]

pojawi się olbrzymi pasożyt który wyżre wszystko wyżre całą ziemię i będzie trzeba zamieszkać na nim Filip Matwiejczuk Pasożyt – organizm funkcjonujący kosztem innego organizmu, a także człowiek żyjący z cudzej pracy. Filip Matwiejczuk – poeta, redaktor i krytyk literacki, mrągowianin, autor tomu Różaglon. Z tego połączenia powstała nowa książka poetycka, która żeruje na codzienności, […]

Andrzej Graul jest redaktorem magazynu „Zakład” i doktorantem w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego debiut prozatorski – Inspektor Wołeczek i Żar Czungpalarmy – mieni się wszystkimi barwami brokatowo-szarej Czungpalarmskiej rzeczywistości. Chcąc dowiedzieć się, co kryje się za jaskrawopomarańczową okładką Karoliny Graczyk, przypominającą plakaty retro filmów sensacyjnych, osoba czytająca mogłaby pokusić się o spojrzenie na […]

poraził mnie paczkomat mam na sobie skórę surykatkipod nią jestem naga a ta noga co ją dotykaszco ją dotykasz w tramwaju wcale nie jest mojakiedy nie patrzę moje nogi tańczą fokstrotaniech siedzą niech się rządzączujesz ten zapaszek? to twój ostatni zębolog Te wszystkie plomby które wysysam porankamisą najpierw słodkie potem jodowepotem znikają na wiele lat […]

wycieczka (Guepetto) koło odwieszone na ścianie stajni.wiruję z gniazdem sójki,na rękawach wyrosną mi Morawy.moje uszy to język,porasta go końskie włosie mam wąsik i leginsy.uderzam w ścianę, uderzam wiele razy.robię kredens i krzesła,na których siadacie, jecie gruszki.podziwiacie smukłe nogi stołu,któremu brakuje tylko pupy,a i tak kiedyś wstając, wsiedliśmy z niego w pociąg na Mazzani. gdy nam […]

palec wskazujący, sunący wewnątrz linii nosa i policzków. jama ustna picie kawy, picie tej kawy z kubka, który wczoraj opłukałam wodą, ale nie umyłam. nadal widzę linię, gdzie zielona herbata zostawiła mętny ślad. dłoń na uchwycie kubka, usta na czubku – raz w tym samym miejscu, potem w obrocie w innym, na kropelkach z poprzedniego […]

Krążymy w pogoni po saṃsārze przez tak długi czas, ponieważ nie odkryliśmy i nie przeniknęliśmy Czterech Szlachetnych Prawd. Co to za Cztery Prawdy? To Szlachetna Prawda o Krzywdzie, Szlachetna Prawda o Przyczynie Krzywdy, Szlachetna Prawda o Nie- zradzaniu się Krzywdy i Szlachetna Prawda o Ścieżce Prowadzącej do Niezradzania się̨ Krzywdy. Mahāparinibbāna Sutta (DN.16 – Dłuższa […]

Umrzeć nie cierpiąc zbytnio, najwyżej odrobinę, tak, to warte zachodu. S. Beckett Był to ostatni, dosłownie graniczny moment, gdy się w końcu pojawili. Kiedy o tym myślę teraz, mogę z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić, że gdyby zwlekali o jeden, może jeszcze o kilka dni, to byłoby już za późno, nie mieliby do kogo przybywać. I […]

Wybór stand-upów, nowa książka Justyny Bargielskiej (Biuro Literackie 2023) jest jak podglądanie sąsiada przez okno – ciekawość tego, jak wygląda niezakłócone i nieskrępowane niczym życie jest większa niż poczucie wstydu. Bezprecedensowo zostajemy więc wrzuceni w potencjalność zdarzeń, w tygiel możliwych doświadczeń i przeżyć, rozciągających się gdzieś między elektryzującym bitem na infolinii, rozsadzaniem sansewierii i katatonią […]

Najnowsza książka Adama Kaczanowskiego oprowadza czytelnika po na wpół zamkniętym osiedlu. Odbiorca staje się cichym obserwatorem społeczności, w której wyraźne rozgranicza się członków lokatorskiej wspólnoty i obcych. My kontra oni – ci z zewnątrz, co źle parkują, nie sprzątają i nie potrafią wychowywać dzieci. Naruszają nasze zasady, więc trzeba się od nich odgrodzić. Gdyby tylko […]

Nowa książka Justyny Kulikowskiej rozpoczyna się dedykacją “Nikomu” i mottem z Ezry Pounda. To duża zmiana w porównaniu z giftem. z Podlasia dedykowanym “dla siebie i innych jednostek dyspozycyjnych”. Od razu widzimy istotne przesunięcie – Obóz zabaw nie jest rachunkiem krzywd; jest poematem o relacji między krzywdą a wysoką sztuką, między przymusem a słowem “przymus”. […]

Dobijanie szybek. „Wielki ping-pong”Dominika Bielickiego Niewątpliwie myślimy uświadamiając sobie tylko niewielką część naszej przeszłości, ale pragniemy, chcemy, działamy pod wpływem całej tej przeszłości włącznie z pierwotnym zarysem naszej duszy. Przeszłość nasza objawia się nam więc całkowicie poprzez presję, którą wywiera, oraz w formie tendencji, jakkolwiek tylko nieznaczna jej część staje się przedstawieniem. Henri Bergson[1] Matowy […]

Jak mawiał Teodor Eichenwald, „nigdy nie patrz w dół, jeśli możesz patrzeć w górę”. I spokój. Jestem na sześćdziesiątym piętrze, zostało jeszcze sześćdziesiąt pięter bez żadnych zabezpieczeń. Palce drętwieją, ale – spokój. Na takiej wysokości zawsze ostry zimny wiatr. Palce mi płoną, huczy w uszach, zimno, ale spokój. Spokój musi być. No ja tu sprzątam […]

“Wieża Gabba”, czyli wspólnota bifora Kiedy Mokum Records wydało “I want to be a hippie” Flammana i Abraxasa, amsterdamskiemu gabberowi serce skradło szczęście. Jak wspominają twórcy remixu w filmie poświęconym historii kawałka, byli proszeni potem niemożliwą ilość razy o zagranie tego na parkiecie. Nazwy “gabber” i “mokum” wywodzą się z języka holenderskich Żydów. “Gabba” oznaczał […]

W części debiutów ostatniej dekady, które – sięgając po społeczno-polityczną aktualność – musiały ustosunkować się do zaszłości dyskusji o formach zaangażowania, dowody opresyjności postfordowskiego reżimu pracy wywodzono z wariantów egzystencjalnego usadowienia podmiotu w bezdusznych trybach maszyny neoliberalnej gospodarki. W wielu przypadkach niosło to za sobą nadreprezentację układów afektywnych, które miałyby obiektywizować (na przekór biograficznemu umocowaniu […]

Ryan Gosling – Tylko Ken (I’m just Ken) Łilipowi Fobodzińskiemu Bez znaczenia co tu robię jaJa wciąż to numer dwaNie wie nikt, jak ciężko mam, och, amam uczucia, których nie da się…w szaleństwo ciągną mnieGrzeczne życie wiodłem se,więc tej nocy znów sam śpię Jestem Ken(gdziekolwiek indziej Ken to sen)Czy moim przeznaczeniem żyć i zgnićjak pies […]

Rozpracowywanie Letniska, drugiej książki Mateusza Żaboklickiego (KONTENT, 2023) widzę jako zadanie podobne do opisywania trajektorii ruchów i zależności odbywających się na stosunkowo małej przestrzeni. Dodatkowo, nie dysponujemy jednak zapisem tego ruchu live, a jedynie stopklatką, która zmusza nas do opisania wszystkich możliwych potencjalności, które zachodzą pomiędzy składnikami danej sceny. W ten sposób siatka ruchu i […]

Zdjęcie popiersia greckiego boga Heliosa na mętnoróżowym tle. Obok czarne elementy posadzki typu szachownica, a z tyłu kiepskiej jakości zdjęcie panoramy miasta o zmierzchu (prawdopodobnie Nowy Jork). Ponad tym wszystkim zdanie po japońsku. Zapisane czcionką jakby wyrwaną z wczesnego Office’a. Patrząc na taki obrazek, jeszcze 14-15 lat temu uznalibyśmy, że ktoś po prostu nie za […]

Poszła na Chłopów bez uprzedzeń – na film, na randkę. Książkę pamięta przez mgłę, stary film ją ominął. Nie zna pełnej fabuły; olała w liceum, nie załapała później. Seans dostarczył wrażeń i przemyśleń w ilości dostatecznej, by po dwóch tygodniach mieć przeczytaną. Wtedy obejrzała film drugi raz. Pamiętasz uczucie, że film się zaciął, wracasz w […]

Wstrzymaj (k) Stare chłopy prowadzą rowery na technoMarcin Świetlicki W białe kafelki wbiły się paznokietkijak pręty. Didżej walczy o parkiet trutki na szczurykapo zamordował Keitha Flinta podpieram jeszcze ścianyżegluga poza atmosferęumc umc umc muza Hypate kroczy w bunkrze trzydzieści jeden jedenaście.Przed tancerzami rozstąpiły się fale cybotronu Baby rave Twarze w smoczkach nadmiar cukru ocieka w […]

Mariusze Figle – kolażyści, kolekcjonerzy, badacze marzeń sennych, kulturoznawcy, cyganie. Urodzeni w latach osiemdziesiątych. Od piętnastu lat związani z Ruchem Surrealistycznym. http://www.mariuszefigle.com

Opracowała graficznie Karolina Krasny Piotr Janicki – autor wierszy. Jego życie traktuje o nieznanej, chociaż z łatwością docierającej go świadomości, że docierania końca nie zazna, nie wie zresztą. Przyszłość jego nie leży wszak poza nim. Mieszka w Supraślu

Gustaw Owczarski, Trap Krypt, Fundacja KONTENT, 2023 Ilustracja: Justyna Hankus Gustaw Owczarski (ur. 2003) – poeta, redaktor pisma „Trytytka”. Publikował wiersze między innymi w „Stonerze Polskim”, „8. Arkuszu Odry”, „Iglicy”, „Zakładzie”, „KONTENCIe”. Mieszka, studiuje i pracuje w Warszawie. Justyna Hankus – Projektantka. Ilustratorka. Pisarka. Absolwentka ASP w Krakowie na Wydziale Grafiki. Z pochodzenia żywiecka góralka. Na co dzień pracuje […]

Fuzję uznaję się za synergiczne połączenie w spójną całość informacji z różnych odseparowanych od siebie, najczęściej fizycznie, źródeł. W fuzji bordo – debiutanckiej  książce poetyckiej Karoliny Kapusty – synergii jest wiele, tak samo zresztą jak antagonizmów. Pojawia się choroba i ciało jej ulegające, a momentami z nią przegrywające. Zarazem nie brakuje też nadziei na ozdrowienie. […]

“Status” przyprawia współczesne społeczeństwo o zawrót głowy. Otacza nas zewsząd, każdy chce zaistnieć na swój własny sposób. Jedni pragną olśnić intelektem i wiedzą, zgłębiając tajniki fizyki kwantowej, inni liczbą lajków na Instagramie lub luksusowymi gadżetami typu Rolex na nadgarstku, Lamborghini w garażu czy prywatnym odrzutowcem na lotnisku. Bez względu na to, co daje Ci ten […]

W utworach Przemysława Wechterowicza ważnym zagadnieniem jest motyw śnienia – to najistotniejsza kwestia łącząca Wnętrze mężczyzny jest wspaniałe z tradycją surrealizmu. Sen w tych prozach poetyckich jest nie tylko tematem samym w sobie, lecz także determinantem określonej poetyki. Można odnieść wrażenie, że zarówno jawa, jak i sen stopiły się w nadrealnej rzeczywistości, a czasoprzestrzenne struktury […]

Rozmawiałem z Anną Cieplak przede wszystkim o jej najnowszej powieści Ciało huty (Wydawnictwo Literackie 2023). Powieść mogła się zacząć od Zdechłego Osy, my na Osie skończyliśmy – wcześniej pogadaliśmy o tym, co rośnie na granicach realizmu i czy można to przesadzić bliżej środka, o tym czy Balcerowicz musi odejść, o tym czy utopię lepiej wymarzyć […]

Narkotyczne tripy z udziałem syntetycznych hormonów zakończyły się kupnem mieszkania na Uranie, skąd Paul B. Preciado pisze list do Virginii Woolf. Autorka „Orlanda” zostaje w nim uprzejmie poinformowana, że fikcyjny bohater jej książki stał się rzeczywistością. Tak właściwie, zrobiło się ich wielu. Przepisy na queerowe kino? Oto jeden z nich: najpierw odbywasz psychodeliczne podróże napędzane […]

Jestem czarny, urzeczywistniam pełne zespolenie ze światem, współodczuwam z ziemią, moje ja zatraca się w sercu kosmosu, a Biały, jakkolwiek byłby inteligentny, nigdy nie zrozumie Armstronga ani kongijskich pieśni. Jestem czarny nie z powodu przekleństwa, lecz dlatego że napiąwszy skórę, wchłonąłem wszelkie kosmiczne emanacje. Naprawdę jestem kroplą słońca pod ziemią… Franz Fanon, Czarna skóra, białe […]

Hortex myślałem coś bardzo zimnegoblok lodowy głęboko mrożonygraniastosłup w słupach dymu a to skrót dwóch słóww wolnym tłumaczeniuogród na eksport Wielki ping-pong a to nie miałem legitymacjia to nie miałem stempelkaa to nie miałem butów na zmianęa to pomyliłem godzinya to nie miałem parya to piłeczka wpadłaza żelazną kratę grzejnikasięgnąłem po nią i zobaczyłemwiele innych […]

We frenetycznej, halunkowej epifanii z otwarcia nowego tomu Roberta Rybickiego upizgany bohater, obwieszczając dziejową woltę – „normalnie legalnie w sprzedaży jest trawa”, sygnalizuje atrofię procesu twórczego – „normalnie centralnie zasypiam przy wierszu”. Rytm budują tu symptomatyczne interwały, skoki intensywności od surrealnego upajania się zewnętrznością do znamion wyczerpania jej nużącą powtarzalnością. Pośród „szadzi, szronu, śniegu”, słowem […]

W naszej dzielnicy żyły jedynie pochylone głowy, już mniej życia, trochę więcej rzuconego wapna na domy, sztachety, słupy. Ktoś odgrzewał obiad, z nieszczelnych okien ulatywała woń zacierki. Miałem wrażenie, że całe to miejsce kuliło się w sobie, kolebało się – jak dziecko wystraszone nadchodzącą burzą – chyliło się pod rozpalonym piecem. Minąłem parę domów, kilka […]

Zachowuję się jak typowy mmowiec uzależnionyJak stary w domu, to wiesz, niby robotaStary jedzie prowadzić lekcje, a ja sru,klik w pecetai napierdalandoTo wstydliwy fun fact, jesteś pierwszą osobą która o tym wieEw. poza sąsiadem z naprzeciwka, jeśli takiego mamNajgorszej jest, jak akurat biję bossa, jak wczoraj,a tam stary wchodzi, pewnie się domyśla, ale nie pyta […]

wiadomości z 23 stycznia 2022 w kremlu złożyli oświadczenie, że „będą chronić rosyjskich obywateli w Donbasie w przypadku prowokacji” w rozmowie ze szwedzkim dziennikarzem duńskiego radia publicznego powtarzam według analityków: to minie, to wszystko są gra wielkiej polityki – mierzone jajami Stany Zjednoczone przekazały Ukrainie granatniki SMAW-D naciskam „włącz” na młynku do kawytrzask każdego ziarna […]

24.01.22 codziennie nie czytam wiadomości,świadomie nie czytam wiadomości,a kiedy coś dolatuje,to od razu w głowę,wszystko jedno nie czytam wiadomości. pracuję codziennie, nawet w weekendy,pracuję codziennie, żeby o niczym nie myśleć,znów pracuję w nadgodzinach,żeby nie…pracuję codziennie. planuję projekty w Charkowie, we Lwowie,żartuję, że w porę nie przeniosłam się do Galicji,myślę o przyjaciołach w Kijowie,o przyjaciołach w […]

O czym są wiersze, które piszemy razem z Jakubem Pszoniakiem? O tym, co dla nas ważne – nas razem i każdego z osobna. W lorem ipsum, swojej drugiej książce poetyckiej, autor sprawdza przenikalność granicy między pojedynczym i zbiorowym. W równej mierze chodzi o konkretne miejsca, zdarzenia i życiorysy, jak o to, co ponad i pomiędzy nimi. Wyłaniający się z kart […]

Pisanie Nixey jest proste, łatwe i przyjemne. Czyta się to tak szybko, jak ogląda się przejeżdżające TGV. Ta prostota jednak wzbudza we mnie podejrzenie, że raczej tak łatwo i prosto nie było. Prostota pomaga jednak w zbudowaniu ogólnego zarysu sytuacji, a taka jest właśnie cała ta książka – ogólna, nieprecyzyjna i wyciągająca wnioski z małej […]

Łukasz Barys, autor nagrodzony w 2021 roku Paszportem „Polityki” za wspaniale groteskowe Bildungsroman – Kości, które nosisz w kieszeni, powraca z nową książką. Druga powieść pabianickiego autora przenosi akcję z dusznego, prowincjonalnego miasteczka – jakby widma rodzinnych stron autora – jeszcze głębiej w stronę peryferii. Wieś jest tu nie tylko przestrzenią, w której rozgrywają się […]

W dzisiejszych czasach wszelkie hasła zawierające dowolną odmianę słowa „polityczność” większości kojarzą się z miejsca negatywnie (tym bardziej, jeśli zestawia się ją choćby z „poprawnością”). Nebula Anny Adamowicz (Biuro Literackie 2021) odczarowuje ten wyraz wobec siebie samej, odcina się od jego pejoratywnego wydźwięku, stanowiąc silny element – zaryzykuję – światowej sceny literackiej, mający realną moc […]

1. Którego z bohaterów Świata według Kiepskich Polacy mogliby wziąć jako „swojego” i bronić do upadłego?  Mocnym kandydatem jest Edzio Listonosz – człowiek pracy, złośliwy bawidamek, saska pierdoła. Dobry człowiek, tylko w gruncie rzeczy świnia. 2. Najbardziej odpalający intelektualnie zabieg realistyczny serialu: Zawiesiłam się nad tym pytaniem tak długo, że chyba pora przyznać się do […]

1. Którego z bohaterów Świata według Kiepskich Polacy mogliby wziąć jako „swojego” i bronić do upadłego? Kandydatka na najbardziej relatable postać serialu jest jedna – wypisane na twarzy Haliny Kiepskiej rozczarowanie, zmęczenie, irytacja oraz determinacja są wspólne dla wielu pokoleń kobiet z klasy pracującej. Wybuchy furii Haliny, w przeciwieństwie do podobnych zachowań Ferdka Kiepskiego lub […]

Mariusze Figle – kolażyści, kolekcjonerzy, badacze marzeń sennych, kulturoznawcy, cyganie. Urodzeni w latach osiemdziesiątych. Od piętnastu lat związani z Ruchem Surrealistycznym. http://www.mariuszefigle.com

The Prodigy może już zamilknąć Właściwie to nawet nie musieli się odzywać – mogli trochę poczekać na Szpindlera, bo on by to wszystko mądrzej zrobił. Znaczy nie wiadomo, ale załóżmy, że tak. Dobra, do rzeczy. Książka wygląda zajebiście, podoba mi się. Normalny, poręczny obiekt z zadziornymi zawijasami tu i tam, a nie jakieś ugrzecznione, plastikowe […]

Mottem tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty było niby „kinoscalanie”, ale to jednak „przyjemność” odmieniano przez wszystkie siedem przypadków. O różnych odcieniach i wymiarach tego słowa traktowała wszak nawet dedykowana sekcja Avec Plaisir, prezentująca klasyki oraz nowości poruszające tematykę około-BDSMową. Ciekawym kontrapunktem była jej programowa siostra – retrospektywa twórczości Alaina Robbe-Grilleta, jednego z czołowych zboczeńców francuskiego kina […]

Ubrany w dwurzędowy garnitur Bryan Cranston w roli telewizyjnego spikera wprowadza nas w meta-narracyjną strukturę opowieści. Galanteria zawodowego krasomówcy otwiera przed widzem umowność konstrukcji świata; zapowiedź filmu, który zaraz ma się zacząć, poprzedzona zostaje szybkim wyliczeniem nazwisk aktorów i twórców zaangażowanych w produkcję Asteroid City. Przed obowiązkową pastelową symetrią nadchodzi czarno-biały wstęp, przed panoramicznym wskrzeszeniem […]

Niewiele chyba było w ciągu ostatnich kilku miesięcy spraw – a już na pewno nie było ich za dużo, jeśli ograniczyłbym się tylko do literatury – tak zajmujących mnie i fascynujących jak sestyna. Zaczęło się chyba w okolicach lipca-sierpnia zeszłego roku, kiedy wróciłem po jakichś dwóch latach do Samczyka Wiedemanna i przypomniałem sobie o wierszu, […]

The music will never stop. The heartbeat will never fade. The party will never end. Peace, Love, Unity, and Respect: The Raver’s Manifesto[1] Klaster to kwaśny psałterz apostołki hardcoru zawieszonej w loopie prekaryjnego żywobycia. Krótkie, nierzadko jedno – dwu – lub trzywersowe, psychostychy krakowskiej debiutantki cieszą niemniej od importowanych prosto z przedmieścia Detroit skreczy. Spiętrzenie […]

you are the party A ci, którzy tańczyli, zostali uznani za szalonych przez tych,którzy nie słyszeli muzyki.Friedrich Nietzsche preppersi zippisi yuppisiprzyjdzie zoomer i was zjeco kilka sekund respawnuje nas oddechco dwadzieścia pięć minutwymiera kolejny gatunekpodbija londyńską scenę rave na podstawie analizy ścieków:wzrosło spożycie w krakowie (1000 os./5.5 mg)co dzieje się w klubie zostaje w nosieco […]

szpitalne katakumby / mam się dobrze Wyrywanie igieł z kaktusa nagle nabiera sensu,jak cisza wypala bębenki, ćmy rodzą dzieci,za kratami dym, a przed nimi popiół z rtęci. Nie dręczą mnie fusy, choć wpijają sięmiędzy zębami, lgną do korzeni: wyżuj,nie wyrzuć z okna, jedno już nie ma rolety.Kraj życia i rzycia, a ja stoję na uwięzi. […]

Droga Deboro! Pozwól mi wyrazić, jak bardzo cieszę się, że już niebawem ukaże się Twój kolejny tom. Jak szkoda mi, że nie potrafię przeczytać go w oryginale i jak wdzięczny jestem, że mogłem poznać go we fragmentach po polsku! Tak ożywczy w formie i nie mający w znanej mi literaturze równorzędnych odpowiedników, a jednocześnie tak […]

Wobec śmierci zazwyczaj pozostajemy niemi i emocjonalnie odrętwiali. Nazwanie, a tym bardziej opowiedzenie o czymś, co ma wymiar ostateczny można uznać za probierz nie tylko naszej  wrażliwości, ale także dojrzałości. Czy można jednak emocje (nie tylko graniczne, lecz również te, które pojawiają się jako odpowiedź na codzienne zdarzenia) opisać jako fakt? Bohaterka powieści[1] Kariny Obary, […]

Gdyby ludzkość nagle wyginęła, zostałoby po nas około 80 milionów ton kości i tyle samo (a może więcej?) plastiku. Choć doniesienia naukowców nikogo już nie szokują, są raczej białym szumem codzienności, często okazują się inspirujące dla artystów i twórców, którzy mają zdolność nie tylko ożywienia suchych danych, ciągów liczb czy ekologicznych prognoz, lecz także wyobrażenia […]

Wyszarpany ze środka książki fragment jest kaleką. Biedny, oderwany od macierzy całego tekstu, nie poradzi sobie sam na świecie. Aby przeżyć potrzebuje protezy. Ową protezę niech stanowią dwa zdania wyjaśnienia: Ten skromny kontekst musi wystarczyć naszemu fragmentowi. Niechaj kuśtyka samotnie ów strzęp powieści, budząc litość i odrobinę niezdrowej fascynacji: Kto nie zna miejsca swego zgonu, […]

W książkę right into pod tramwaj Anouk Herman wchodzi się jak w dobrze skonstruowane uniwersum  – jednocześnie niesamowite, mroczne, posypane brokatem, straszne a momentami po prostu zwyczajne. Można by powiedzieć, że Herman buduje katowicko-kosshucką estetkę (Kato-core?). Ważne jest jednak to, że poeta należący do pokolenia Z, pisze z perspektywy przemyślenia zjawisk core’ów i ze świadomością […]

Łukasz Krajnik (1992) – dziennikarz, wykładowca, konsument popkultury. Regularnie publikuje na łamach czołowych polskich portali oraz czasopism kulturalnych. Bada popkulturowe mity, nie zważając na gatunkowe i estetyczne podziały. Prowadzi fanpage Kulturalny Sampling. Nasturcja Podolak – artysta interdyscyplinarny urodzony w małej kolonii miasta Dąbrowa Górnicza – Piekle w 1996r. Po zdobyciu tytułu magistra sztuki założył swój […]

W wierszach z tomu Ocalałe 2030 Jana Rojewskiego motywy antyczne przeplatają się z nowoczesnymi, jednak nie jest to zestawienie zgrzytliwe, a raczej koherentne i nietuzinkowe. Sprawne połączenie tak odległych tematów konotuje z rozciągłością czasu poetyckiego, który balansuje w zbiorze między przeszłością, chwilą teraźniejszą i przyszłością. Ta rozległa optyka pozbawiona jest jednocześnie chaosu i przypadkowości, natomiast […]

BOTANIKA pospolity lilakulice Kijowa patrolujei na rdzennych mieszkańców spogląda: ochpo syreniekwiaty kasztanowcaniczym kręgle rozrzucone a w schronieoj pnie się czerwonakalinaz pestki alarmu przeciwlotniczego kiełkując szybciej niż dzieci kończą śpiewać pierwszą zwrotkę RAPSODIA FRYZJERSKA A i tak się zdarzyć możeże skomponuje cię raptem fryzjerkaktóra słucha wprawdzie Lisztalecz o Elvisie wciąż rozmyśla i oto przenika jej muzykaw […]

(I) Czytam dziewczynkę z cząstką pomarańczy– wiersz Romana Honeta z jego najnowszego tomiku żal, może on, z dużym uznaniem dla wciąż rozwijającej się linii twórczej autora[1]. Obserwuję, jak łagodnieje ekspresja obrazów na rzecz wyrafinowanych metafor; podmiot wybiera prostą formę, by zrobić miejsce dla sugestywności przeżycia. Ciekawe to i zajmujące. Postanowiłam zapisać te, oglądane w znacznym […]

Pralka jako serce osiedla? Czemu nie. Zamiast lewej czy prawej komory – jeden bęben. Zamiast uderzenia, które wyznacza życie – coś, co próbuje je nieodwracalnie przerwać. W zamian za pompowanie krwi – pompowanie strachu. * Magda, bohaterka powieści „Grisaille o zwykłym osiedlu” Justyny Hankus, walczy na śmierć i życie z demoniczną pralką. Ta, jakkolwiek dziwnie może […]

Tunel jest se dnem Tunel jest sednem opisu i akcji.Nic nie będzie bardziej malowniczo pogrzebane gdy budowa się skończy.Miało być Babel idzie w dół Babilon.Na drugą stronę, do miasta, przebić się przez trasę. Wywrócićmiasto, mięso i masę. Z wieś miastado miasta. Z wiadrem białka w zębach. Ustawić je jak w każdym porządnym domuza drzwiami. Percepcji […]

Współczesny zawodowy wrestling[1] nie jest sportem w takim sensie, w jakim są nim mieszane sztuki walki (MMA) czy boks. Dzięki wpływom wolnoamerykanki zmagania zapaśników ewoluowały z formy nieudawanej konkurencji sprawdzającej siłę i umiejętności do „widowiskowej przesady”, gdzie, jak twierdził Roland Barthes nie liczą się już czyste reguły gry i przywiązanie do ostatecznego wyniku, a suma konwencjonalnych […]

Są takie wiersze, które już przy pierwszym czytaniu odsłaniają swoje koła zębate i wypadają z nich rozmaite sznurki. Gdy je pociągniemy, to ukazują kolejne, głębsze partie mechanizmu. Wszystko staje się coraz bardziej zrozumiałe i klarowne. To nie są takie wiersze. „wiśni mi się” Luli Sarniej to nie zegarek ani pozytywka. To dżemik. Czarno-czerwony, na pierwszy […]

firanka Którą mapę wybierasz jak zachcianki dziecięce: kup tokop piłkę w kółko, wejdź w cztery strony światana karuzelę, a chciałaś niepotrzebne białe rękawiczki– nie dorosłem do niepotrzebnych białych rękawiczekdymu śniegu i słońca wywiewającejciemności i jeszcze dzień za dalekona ten świat – duży świat – za duży Ojciec ojciec powiedział nie rób tegobo ci krzywdę zrobiąojciec […]

Ponad trzydzieści tysięcy znaków dla ludzi, którzy nieczęsto zdejmują słuchawki, do tego playlista w sam raz, by umilić sobie parę chwil, standardowo: pod artykułem. Miłej lektury, do zobaczenia w kolejnym odcinku! !!! Let It Be Blue Kalifornijczycy, którzy brzmią jak nowojorczycy, wracają z dziewiątym albumem – kto by pomyślał, że już tak długo dostarczają nam […]

Rozdział I To musiał być czas poza czasem, ale miejsce dość konkretne. Kraina przycupnięta w rogu, na styku trzech granic, wśród spienionych stopni rzeki historii, przy której wciąż gmerały najciemniejsze siły. Majestatyczny szczyt wulkanu wygasłego miliony lat temu, z którego było widać kocioł, świetnie przygotowany do pichcenia niedoli. Właśnie tutaj dawne plemiona były bliżej nieba, […]

Ćwiczenia z ostateczności A jeśli naprawdę musisz zostać członkiem Golec uOrkiestry,a nie chcesz albo nie potrafisz mazurzyć w ten sposób,na czym zagrasz? Znajomi radzą: to tylko osiem godzin,a uorkiestra wszędzie jest taka sama… Byleby płacili w porę. Ale jeśli znajomi są majętni z domui nie widziałeś ich nigdy z gitarą w jedynce? Wieczór kolęd w […]

Robienie dobrych zdjęć to sztuka zaklinania fizyczności. Proces, który pozwala wszystkim zainteresowanym (fotografowi, obiektowi, odbiorcy) przejrzeć powszednią materię na wylot i wyłuskać z niej głęboko ukryte okruchy nadzmysłowości. W panteonie twórców eksplorujących nadrealną cząstkę tkwiącą wewnątrz wszystkich owoców codzienności na pewno znajduje się Antoine D’Agata. Francuski artysta od lat zajmuje się fotografią oraz videoartem spod […]

*** stopy w odpływie to resztki które trzeba zmielić albo zapchają zlewkret w granulkach nie przepcha stóp z taką łatwością z jaką rozpuszcza włosy i paznokciestopy stają w odpływie jak gula w gardle kiedy próbujesz powiedziećno no chcę się wynieść do piwnicy zarosnąć mchem ale nie zmieniać nazwiskaniech twoje nazwisko na mnie wilgotnieje i obrasta […]

00:00:00 Film rozpoczyna czerń i smutna muzyka. Pojawiają się błyski fleszy i wielki filmowy reflektor, przed którym mężczyzna rozpościera ręce. Zaglądamy do wnętrza tej wielkiej lampy. Źródło światła. Czy tylko mi kojarzy się ono z mechaniczną macicą? Druga minuta. Zwróć uwagę na pęknięcia na ścianie, na której wisi oprawione w ramkę zdjęcie nieobecnego taty. Jakby […]

PROMOCJA! WYPRZEDAŻ! RABAT! – ryczały sklepowe głośniki. Żółto-czerwone napisy osaczały zmysły klientów ze wszystkich stron, wwiercając się w warstwy podświadomości odpowiedzialne za pożądanie. Zgniecione od kurczowego trzymania różańca lub młotka ręce chwytały za bułki ukryte za przeźroczystym plastikiem. Dzieci targane przez kobiety, których stan rozkładu wskazywał na wiek od 20 do 40 lat, krzyczały, próbując […]

bazyliowani ludzie, ich przyprawy w twoim ciele zima. sprasowane blokirozwieszają stryczki. przechodzimy plac,ale nie chce stopnieć. przechodzimy przez stado gołębi. (od jakiegoś czasu myślę,że jesteś złożona z tamtych ulotek,którymi wcześniej oklejano płoty) zapycha się komin, żeby czyścić komin. z drugiego końca widać, jak kobiety w futrachugniatają liście, dokładnie. jak kładzie się farba. [tak pozyskuje drobne] […]

— To były pracownik Kliniki Kopiowania. Porozmawiaj z nim — powiedział do mnie Marti i wskazał siedzącego na drugim końcu baru klienta. Wydawało mi się, że pierwszy raz go widzę. Co prawda oświetlało go migoczące światło neonów, ale raczej zapamiętałabym tę nad wyraz przeciętną twarz. Aż trudno uwierzyć, że można wyglądać tak zwyczajnie. Do tego […]

To przyjemność, móc powiedzieć szczery komplement. Na przykład: jestem chętnym odbiorcą takich działań. Miałam niekłamaną przyjemność skomplementować tak dwie kobiety z Krakowa: jedną jest Daria, drugą – Janina Turek, obie są artystkami rzeczywistości, archiwistkami, obu składam niskie ukłony. Podobnie jak te dziewczyny, dużo uwagi poświęcam pamięci, pamiętaniu. Uwiecznianiu tego, co jest, bo zaraz tego nie […]

MAHAJANA Psy smakują lepiejod mahajany,dlatego bez sensubyłoby utrwalaniew sobie uporczywych,niskobiałkowych myśli zakonnych. A sierść i tak ściągniez podłogi nasza filipińskasłużąca, żywiąca siępromieniami słońca,deszczówkąi zaklęciami trupów. ROZSĄDEK Zabawa empatycznych ciał miękkichwchodzących głęboko/płytko w inneciała miękkie, półmiękkie,zapowietrzone?Coś odgryzło mu palce. Ale to nie są moje utraty płynów.Ja posiadam nadal metalowąprotezę.Życie prywatne!Tylko życie prywatne się liczy… PTEROZAUR/CHEMIA Wszystkie […]

Sztuka “Prawdziwy Norweski Black Metal” w reżyserii Marcina Libera będzie miała swoją prapremierę w Teatrze Collegium Nobilium 19 stycznia 2023 roku jako dyplom studentów IV roku Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie. Prezentujemy fragmenty wybrane przez autora sztuki – Michała Kmiecika. SCENA ___ .1 DEAD ZE STRZELBĄ W LESIE DETEKTYWI DRZEWO DEAD ze STRZELBĄ w […]

Choć poetycki debiut Ivana Davydenko był dość późny, a na pewno długo wyczekiwany, trudno wyobrazić sobie lepszy moment na ukazanie się tomu Halal. Aktywność poetycka Davydenki od dawna przykuwała uwagę krytyków, choć jego twórczość plasuje się raczej na marginesach, w szczelinach literackiego świata. Nie dziwi więc, że pierwsza książka poety ukazała się w wydawnictwie papierwdole, […]

ciasteczko z wróżbą dlaczego prowadzisz swoje zainteresowania jak instajak słodka jest różowa chmurka ślini się do mnie jabłkoa ja mam świetny akcent -no tak, ale operujesz zaledwie dwoma słowami wszystko co ostre jest tak naprawdę lekko zaoblonetrzeba tylko znaleźć odpowiednią lupę sprawynoego chciałem pościgać się trochę z samochodami i przebiec po wszystkich barach zachodniego londynukosztując […]

Zu: Ludzie Inicjatywy Dzikie Karpaty są widywani na letnich festiwalach. Może widzieliście kogoś od nas na Slocie, może rozmawiałam z Tobą o Turnickim Parku Narodowym w Wolimierzu, na Hali Barankowej? Lato 2022 zapamiętam dzięki tym wyjazdom i będzie to bardzo energetyczne wspomnienie. Postanowiłam zintegrować to doświadczenie razem z Marcinem, z którym prowadziliśmy infopunkty na Stacji […]

Karol Pytanko, „obserwator z ramienia Europejskiego Sojuza”, udaje się pod Berdyczów, aby z bliska prześledzić, dlaczego w byłym kołchozie odnotowano masowy pomór trzody chlewnej. Taszczy walizkę po nadkruszonych schodach w hotelu robotniczym, by przyjrzeć się tej – bądź co bądź – podejrzanej sprawie. W pierwszych fragmentach Berdyczowa bez problemu odnajdziemy zatem konwencje powieści detektywistycznej, twórczo […]

Był ostatni dzień roku 2022 i z tej okazji przewijałam zdjęcia zapisane w chmurze. Obrazki, które dość losowo wybierałam z pulpitu zdarzeń, spokojnie powracały do przypisanych im dat. Wizuale wkrótce otuliły mnie niewidzialnymi nićmi pamięci: wciąż nie byłam złotą rybką, świat przedstawiony zachowywał ciągłość. Rozwidlające się pędy minionych miesięcy odnajdywałam już w ułożonych playlistach i […]

A przecież ktoś mógłby nagrać taką piosenkę: budzę się rano, kolejny raz koło niej, a ona mówi mi od razu, że mamy przejebane. Za oknem ciepła wiosna, mży, budowlańcy przekrzykują się, że przejebane. Dzieci w drodze do szkoły przewijają ekrany z dołu w górę i już wiedzą, kierowcy autobusów przez skrzeczące radio powtarzają, jak przejebane. […]

dla tych, którzy będąc marzycielami w tym zjebanym społeczeństwie muszą być nieszczęśliwymi przestępcami, wyrzutkami, istnymi zjebami[1] W przeciwieństwie do znanego nam krzyżaka ogrodowego czy zyzusia tłuściocha, pajączki z rodzaju Argyrodes nie tkają własnych sieci tam, gdzie wypchnęłyby je większe i bezczelniejsze pająki, gdyby podążały one za logiką rynku mieszkalnego łąki. Argyrodes w ogóle nie przejmują się tkaniem sieci, […]

Jakiś czas temu byłem w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie, na wystawie pt. „Duch ukryty w drzewach”. Po wejściu na salę od razu dostrzegłem kunszt i misterność tamtejszych eksponatów. Ascetyczny duch Japonii jest wyczuwalny w niemal każdym pociągnięciu heblem. Proste narzędzia, piękne szkielety miniaturowych świątyń, drewniane parawany widokowe – nie ma w […]

Jest taka scena w Stowarzyszeniu umarłych poetów, w której widzimy matkę Neila Perry’ego, matkę niepotrafiącą zaangażować się w życie syna. Nie jest obojętna, ale nie potrafi sobie poradzić z wydarzeniami wychodzącymi poza formę, do której przywykła. Ojciec decyduje o wszystkim. To on przywozi do domu syna z przedstawienia, w którym Neil zagrał w Śnie nocy […]

sienna co ty na to żeby się przekręcićpyta mnie trawka zobaczyć mój korzeńssać od spodu bulwę wpuszczać w siebie kłączeale ja chcę przetrwać odpowiadam źdźbełkujak się wynicuję oczy mi zmętniejąi nic nie zobaczę a będzie się działoa słyszałaś może odpowiada trawkamieszka w twoich kiszkach mała czarna skrzynkakiedy przyjdzie pora zamieni cię w glebęzwiń się w […]

Dogorywanie roku. Emptiness? Cały dzień, cały boży i nieboży dzień. – Dogorywanie? Jak pięknie skraca się czas. Każda minuta i każda chwila zdarzają się jednak tylko raz. Stary rok. Spis z natury. Wyzwania noworoczne. Z natury wszyscy jesteśmy tacy sami. Co przyniesie nowy rok? Zniechęcenie, zniszczenie i rozpacz? Te zniechęcające słowa rozpoczynające się na końcową […]

Nawet i Nike za Mondo cane dla Jerzego Jarniewicza nie wypleni dojmującego przekonania, że wiersz – choćby i zatrudniony na cały etat – na siebie nie zarabia. Czasem przyśni mu się jednorazowy zastrzyk monety, czasem ziści się w Gdyni, Wrocławiu czy innym festiwalowym mieście. Zazwyczaj wytwory jego pracy cieszą niewielu, ale za to w niezwykle […]

Debiutancka książka poetycka Victora Ficnerskiego (ur. 1990) – mimo iż niedługa, bo licząca zaledwie 26 wierszy – układa się w spójną, konceptualnie pomyślaną opowieść, której jednym z tematów przewodnich jest przebudzenie do dorosłego życia. Takiego, o które wcale się nie prosiło. Ot i dobry temat dla debiutującego autora, który w liryce szuka języka dla nazwania […]

Maria Czekańska: Zacznijmy od mojego początku. Kiedy byłam pierwszy raz po lekturze Bestiariusza nowohuckiego, powiedziałam do pierwszej jawiącej mi się osoby, że właśnie przeczytałam dygocącą książkę. Litery drżały, sensy upadały, milczenie powodowało ciarki, a zmysły się napinały. Co niedopowiedziane, było najbardziej przerażające. Cała atmosfera przypominała nieco horror psychologiczny – to, co wytwarzał nasz własny umysł, […]

Wszystkie części Polowania odnoszą się do refleksji nad widzialnością. Grzegorza Wróblewskiego nie interesują fragmenty największej przejrzystości i ostrości. Nie chodzi mu o metafizyczne odtajnienie tego, co kryje się poza horyzontem. Kolejne zdjęcia – czy to z mapy, czy z części blisko – podkreślają krytyczny dystans względem przedstawianej przestrzeni, jakąś formę przeciwwizualności. Rozmyte kształty, tekstury, linie, […]

Anouk Herman, right into pod tramwaj, SPP Łódź / IL, 2022 Ilustracja: Jula Drabik Anouk Herman – kłir, osoba niebinarna i mamcia wszystkich zwierzątek. Finalista „Połowu” Biura Literackiego (2021) i laureatka Nagrody Specjalnej w Konkursie im. Jacka Bierezina (2021). Publikowało m.in. w „Tlenie Literacki”, „Stonerze Polskim” i „Czasie Kultury”. Mieszka w Katowicach, gdzie redaguje magazyn […]

Excelsior Teraz wstępuję wyżej. Dzień dobry,ciemne niebo. Dzień dobry, szary okresie.Dzień dobry, postrzegalny kosmosie. Teraz wstępuję wyżej. Dzień dobry,spocone ciało. Dzień dobry, nabitalufo. Dzień dobry, fioletowa chmurko. Teraz wstępuję wyżej. Dzień dobry,materialne warunki pracy poetyckiej.Dzień dobry, pozdrowienia z innej planety. Życie na kajfie Polska ucieka z miejsca zbrodni,Polska umiera w miejscu zbrodni,to wszystko, to cały […]

Dylatacja trzecia. Obserwacje, strata (fragment rozdziału) Było mi smutno. Ja też byłem Magdą, bolała mnie. Od­sunąłem się od szyby. – Na co ci to koło? – zapytałem Bruegla. Wzruszył ramionami i odpowiedział, że na tych-tam. Spojrzałem w okno; wrony. Lecz przecież nie chodziło mu o wrony, więc powiedziałem mu, że nikt już nie torturuje ludzi, […]

Kto nie fantazjował o wpuszczeniu psychodelików do wody w swoim zakładzie pracy, niech pierwszy wrzuci kamień. Ile razy zresztą, przekraczając drzwi budynku, robiłaś szybki check, czy to się dzieje naprawdę, czy widzisz to, co widzisz i czy jesteś tym, kim jesteś?  Sporo czasu upłynęło nim pojawił się tekst, parę miesięcy od uroczystego unboxingu książki Janusza […]

Kto nie fantazjował o wpuszczeniu psychodelików do wody w swoim zakładzie pracy, niech pierwszy wrzuci kamień. Ile razy zresztą, przekraczając drzwi budynku, robiłaś szybki check, czy to się dzieje naprawdę, czy widzisz to, co widzisz i czy jesteś tym, kim jesteś?  Sporo czasu upłynęło nim pojawił się tekst, parę miesięcy od uroczystego unboxingu książki Janusza […]

Wszystko odbija się echem po białych ścianach, skacze pomiędzy drewniane podłogi, pozostawiając za sobą dziwne artefakty, z łac. arte factum, ,,sztucznie wykonane” twory nieistniejące w naturze bez intencji. W Zachęcie intencja weszła z impetem ogromnej kuli z pinballa, odsłaniając scenerię różnorodności Hieronima Boscha w wersji młodej, polskiej sztuki. ,,Młodość”, jak zostało zauważone w tekście kuratorskim, […]

1. Moją intencją jest ominąć wojnę, która dopiero przed nami. 2. Jak zwykle do tekstu wkradło się kilka obcych elementów. Polka wyszła za Tunezyjczyka. Zobacz,jak wygląda jej życie. Tak ubrała córkę. Internautomnie mieści się to w głowie. Prawdziwa matka Putina żyje?Kobieta ma 96 lat i mieszka w Gruzji. Pozuje w bieliźnie. Fani zwracają jednak uwagęna […]

Stworzenie lesbijskiej bildungsroman to nie lada wyzwanie. Szczególnie, kiedy trzeba, z braku dostatecznej literackiej reprezentacji, zaczynać od podstaw, od dziecięcych miłostek, niewinnych spojrzeń i trzymania się za ręce. Osińska proponuje czytelnikom skróconą historię rozwoju nieheteronormatywnej relacji rozkwitającej jeszcze w XIX wieku, brutalnie zakończonej samotnym oglądaniem porno. Tom zmyśl[ ]zmysł z pewnością nie jest więc sprawozdaniem […]

Słusznie mawia się, że studia to wspaniały czas w życiu człowieka. Bogacimy się o nowe doświadczenia, poznajemy fantastycznych ludzi i wspinamy się na gargantuiczne łodygi fasoli, żeby rozwiązać problem z olbrzymem-złodziejem rzepy. No dobra, to ostatnie przydarza się akurat doktorantom. A w zasadzie przydarzyło się szczególnemu doktorantowi, panu Cligeranowi z Uniwersytetu Wielkobohaterskiego imienia Kelta Niezwyciężonego, […]

Podchodzę do okna, odsuwam zasłonę, jakiś czas obserwuję ulicę. A nuż zmienię zdanie. Pierwszoklasiści z tornistrami w postaci z kreskówek spieszą do szkoły. Rzeczywiście to już ta godzina. Fart, że rodzice wcześnie wychodzą do pracy, nie miałbym ochoty tłumaczyć, dlaczego opuściłem pierwszą lekcję. Idę do kuchni, do tostera wkładam kromkę chleba, ale zaraz ją wyciągam […]

Przekład i komentarz: Łilip Fobodziński – Hej Barbi!– Siema Ken!– Chcesz się karnąć?– Pewka!– Wskakuj! Jestem Barbi-dziewcz, z różu mój świat jest. Żyć w plastiku![1] Fiku miku!Czesz mnie tam, gdzie chcesz, łaszki ze mnie zbierz,[2] Użyj wyobraźni, świat to wytwór jaźni.[3] Chodźże, dziewczę, bansuj jeszcze! Jestem Barbi-dziewcz, z różu mój świat jest.Żyć w plastiku! Fiku […]

Brooks Was Here, the Spouds, Hanako, i pewnie jeszcze kilka innych zadań pobocznych, które postawione obok siebie sprawiłyby, że zacząłbym bardzo poważnie zastanawiać się nad swoją etyką pracy. Nie rzecz jednak w samookaleczaniu, a w stwierdzeniu faktu, że Mateusz Romanowski jest jedną z najbardziej aktywnych osób na scenie głęboko alternatywnej, a jego kolejne projekty pomagają […]

Krzysztof Pietrala (wraz z chociażby Mateuszem Górniakiem) zamyka (?) ciemną erę polskiej prozy, kiedy to za awangardę uważano głównie Dorotę Masłowską czy Michała Witkowskiego. O tym, na ile jest to proza (ale w sumie, czy to ważne?) i jaki jest Pietrali pomysł na awangardę, rozmawiają Magdalena Koryntczyk i Konrad Janczura. Konrad Janczura: To znamienne, że największy […]

Geometria życia sprawiła, że starość przyszła do niej niespodziewanie, tuż po trzydziestce. Tego dnia długo spacerowała po maltańskim, bladożółtym bastionie św. Krzysztofa – nie była stąd. Ale pomyślała, że mogłaby tu zostać tak, jak wszystkie gatunki synatropijne. Nie czuła się inna niż wróbel czy gołąb. Poczucie wyobcowania towarzyszyło jej jednak wtedy, kiedy miałaby tę malutką […]

https://szkieletpegaza.itch.io/ Marcin Hanuszkiewicz – w sercu mistyk, z konieczności opowiadacz wielofunkcyjny; amatorski przyrodnik. Wyróżniony w konkursach „Nowy Dokument Tekstowy” (2021) i „PODAJ FRAZĘ” (2022). Publikował w pismach literackich, rozkminami dzielił się we „Frondzie Lux”, „Projektorze” i innych miejscach.

Siły poetyckie Tomka Gromadki zapętlają się wokół gramatyki własnej podmiotowości – obsesyjne powroty do własnych korzeni bynajmniej nie destabilizują komunikacyjnego porządku. Komunizm, gówno i może cię kocham to intymna i afektywna opowieść, reorganizująca architekturę własnej tożsamości i wspólnoty. Choć najczęściej mamy tutaj do czynienia z klasyczną – podszytą klasową i prywatną genealogią – formułą wyznania […]

MARIA CZEKAŃSKA: Każdy wie, a przynajmniej powinien wiedzieć, że najlepiej pisać o tym, co się zna. Ty doskonale rozumiesz mechanikę obrazu ‒ jesteś absolwentką grafiki ASP w Łodzi i operatorką kamery. I właśnie w ten sposób zdecydowałaś się na pisanie wierszy. Mając doświadczenie w różnych dziedzinach sztuki, mogłabyś powiedzieć, co łączy ze sobą różne jej […]

Agata Puwalska nie kazała długo czekać na swoją drugą książkę poetycką. Zaledwie rok po wydaniu debiutanckiej haki! poetka prezentuje czytelnikom tom Paranoia Bebop, będący jednocześnie naturalną kontynuacją wątków podniesionych w debiucie i gwałtownym zerwaniem z nimi. Warto przybliżyć więc sytuację poetycką, wobec której haka! pozostawia czytelnika – niekończących się potencjalnych scenariuszy, gwałtownych, nieskoordynowanych ruchów, przytłaczającej […]

EMILIA KONWERSKA: Na początek chciałabym zapytać cię o dzieciństwo. Na wystawie Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści w 66P możemy zobaczyć twoje rysunki na suficie wykonane za pomocą dymu, zapalniczki. To skojarzyło mi się oczywiście z piwnicą. I pomyślałam, że to jest właśnie moje dzieciństwo. Nie natura, słońce, lato, zwierzęta, to co może […]

Nikt nie słucha znanych głosów Charles Bukowski, Kobiety Zdarza się, że podczas oglądania serialu pytasz Asystenta Google: „co to za piosenka” i odkrywasz nowego wykonawcę, na punkcie którego możesz mieć obsesję. Choć zdawać by się mogło, że w środowisku literackim wszystkie głosy poetyckie zostały podzielone i przyporządkowane, a kategoria innowacyjności w ocenie poezji już dawno […]

Chciałbym mieć na starość taki sen: podchodzę do przystanku autobusowego od tyłu i widzę dwie pary nóg pod ławką, najlepiej damskie i męskie. Im jestem bliżej, tym więcej dostrzegam szczegółów, a gdy wchodzę pod daszek, to zamiast kobiety i mężczyzny widzę dwustopowiec jambiczny. Chcę spojrzeć mu w oczy. Uwagi o alegorii,prof. dr hab. Jakub Zofia […]

Totem i jego odblask,panorama na kominy elektrociepłownimogę przerodzić się w otwarty wstydpasztet z koniny i współczucie w lesiedrobi w miejscu przenika przez maszynypompuje portret w ciepły układ scalonyto co miało być będzie zawsze wracaćdopóki się nie spotkaciekolekcja ruchów rośniepot to półprodukt wyciśnięty z płucszympans gigant nikt gonigdy nie widziałprzedzierzga się w smoking na mchustudniówka polonez […]

Podchodząc do debiutu prozatorskiego Jacka Paśnika, myślałem o kampanii promocyjnej, jaką Wydawnictwo W.A.B. przygotowało „Dzieciom”. W samym opisie książki można przeczytać, że jest to „nowy, intrygujący głos literatury polskiej młodego pokolenia”, a w licznych przedrukach medialnych powtarza się informacja o jej generacyjnym znaczeniu. Choć wielu dziennikarzy i recenzentów odmienia przez wszystkie przypadki słowo „pokolenie”, to […]

O Karoli Zielińskiej Grzegorz Wróblewski napisał niecałe dwa lata temu: “talent oczywisty”, jeszcze przed debiutem Zielińskiej, debiutem o świetnym zresztą i intrygującym tytule Powodzenia z czaszką. Na okładce tom polecają Rafał Wawrzyńczyk i Anna Matysiak. Wawrzyńczyk: “nie sądziłem, że na tak wąskiej przestrzeni, jaką mają do dyspozycji te teksty (…), możliwe jest skonstruowanie wciągającej poetyckiej […]

bóg dał mi siostryjedne trzymałam na rękach jeszcze jako niemowlętaa teraz one są dorosłe i silne inne znają mnie odkąd ja nie znam siebie jednych nigdy nie widziałaminne zobaczyłam i od razu poznałaminna krew nie uczyni nas obcymi z jeszcze innymi nigdy się nie spotkamy Ale bóg dał mi siostry jedną nazywam starsząchociaż jest starsza […]

Wszyscy mężczyźniwszyscy mężczyźni którzywszyscy mężczyźni którzy nieodprowadzają dzieci do przedszkola,niosąc na rękach,podbiegając,już w roboczym ubraniu,z ołówkami w kieszeni,jakimi zaznacza sięprzy remoncie kropkina ścianach,wszystkie kędzierzawe chłopakiwszystkie kędzierzawe chłopaki, którewszystkie kędzierzawe chłopaki, które niekupują ciasteczek(te i jeszcze te różowe),płacączłotą karta mamy,wszyscy zwykli wujaszkowiewszyscy zwykli wujaszkowie, którzywszyscy zwykli wujaszkowie, którzy nieczytają gazetydo porannej kawyi nie spacerują z psamiWszyscy […]

W historii III Rzeczpospolitej las jest czymś więcej niż zwyczajnym kompleksem roślinności z dużym udziałem drzew, świata zwierzęcego i czynników przyrody nieożywionej. Nic więc dziwnego, że w najnowszej książce Mirki Szychowiak stał się nadrzędną metaforą, która łączy politykę demokratyczną, krytykę kapitalizmu i kolejne etapy wywłaszczania człowieka ze sfery natury. Kup mi las nie dotyczy jedynie […]

Ann Udnua – https://www.instagram.com/annudnua/.

dobrzy ludzie pytająco tam słychać w Donieckujakie tam wieści z frontu robótutrzymujesz z kimś kontakt dziękuję mówię bardzo mi miłoże was tak interesują drodzy doniecczanie mąż koleżanki z klasy moich rodzicówakurat w środku uroczystości rodzinnejzakończył życie samobójstwemposzedł do łazienki i nie wrócił mąż mojej koleżanki z grupyzostawił ją z maleńką córkąuciekł do Europy Zachodniejwszystkim wybaczył […]

kula która była łyżkąkula która była kątownikiemtym który łączył nogi i blatkula która była nie byłakula która była niebyłaz której wdychasz śmierći wydychasz życiemiłość smutek informację genetycznągrupę krwi imiona przyjaciół i krewnychcytaty z książek i piosenek ulubionychzapachy bzu jaśminu potu współpasażerów w metrze krajobrazy uchwycone spojrzeniemziemię ziemię ziemiępiasek piasek piasekpopiółgwoździeigłynożycezębykątownikiwszystko co jest w tobie i […]

kiedy przyjdzie wiosna i zrobi się ciepłochcę dawać ci piękne bukietyale najpierw niech nasza obrona p-lotrozjebie wrogie rakiety chcę czekać cię na peroniewieczorem w rzece kąpać sięale teraz muszę do terobronya ty – do ewakuacji kiedy będzie lato i cisza na podwórkuchcę gładzić cię nad ranemale najpierw niech zasrane orkispalą się w tych czołgach jebanych […]

lasw którym drzewom odrąbano wierzchołkilasw którym trawom odrąbano wierzchołkilasw którym ludzie chodzą bez główzwierzęta bez główowady bez głów lasw którym słońcu odpiłowano połowęniebu oderwano połowę lasgdzie połowa powietrzajest w kielichu przestrzenia więcej nie ma tu właśnie mieszkamy Z języka ukraińskiego przełożyła Aneta Kamińska Ołesia Mamczycz (1981) – poetka. Ukończyła eksperymentalny kierunek twórczość literacka na Kijowskim […]

zmaleje popyt na wierszyki, wzrośnie za to popędstrach pomyśleć za czym, schowany za zakrętemw który trzeba wejść tak sobie myślę, myjąc trzy pary butów trekingowychw dobrym stanie, z których za szybko wyrósł Bolekże dobrze że są, takie się wydaje bombelkom kumpelekdobrze, że wyrósł, że mamy kolejne, tylko pęka serce dobrze, że są dobre, dobrze, że […]

unoszę się unoszę się zamiast się unieśćwózek zasypany gruzemunoszę się jak Migi Suchoje bombowce i dronyjakby ktoś pytał to gorącą mam krewnie jeszcze nie wystygłai gorący mam łeb niech ktoś zdejmie ten czajnikunoszę się bo wojna nie jest twoim stanem naturalnymnigdy nie byłaunoszę się jak kawałki wysadzonego mostuunoszę się za tych którzy już nie mogą […]

Drugą książkę poetycką Przemysława Suchaneckiego, O, można czytać jako rozwinięcie wiersza Mam kończącego Wtracenie z 2019 roku (debiutu, który spotkał się z dość ciepłym przyjęciem w polu poetyckim, ale nie doczekał się zbyt wielu recenzji, co nie przestaje mnie dziwić). Przypomnijmy – wiersz rozpoczyna się od wyrażenia chęci poszerzenia granic podmiotowości i tego, co można […]

A Great Big Pile of Leaves Pono Ośmiu lat potrzebowali nowojorczycy z A Great Big Pile of Leaves na nagranie swojego trzeciego albumu długogrającego. A nawet i dłużej, jeśli weźmiemy pod uwagę to, że część utworów składających się na Pono pochodzi z początkowego okresu działalności grupy. Mimo to, wydaje się, że wracają dokładnie do punktu, […]

Julia Ducournau zrobiła wielki film o miłości w tym sensie, że stara się ustanowić ją na nowo i zdefiniować jako intensywny trip poza ludzkie ciało, instytucję rodziny czy gotowe wzorce podmiotowości. Krew miesza się tu ze smarem, trzeszczą łamane kości, a za kompas służą samotność i niedosyt, te dwie waluty każdej miłosnej przygody. Titane to […]

Humanitas z łaciny oznacza Ludzkość. W pewien sposób celem było ukazanie jej w różnej odsłonie, zarówno rozumianej dziejowo, jak i pod płaszczem, maską, którą nakłada jako symbol i zagadka. Jest przeważnie tak samo niedostępna, a jednak dostrzegalna, rozproszona ale i skondensowana w sobie, tajemnicza i ostra, ale również posiadająca elementy wyzwolenia, harmonii. Podobieństwa form, to […]

Bez wątpienia blask glac, najnowsza książka Roberta Rybickiego, wyraźnie odróżnia się na tle dotychczasowej twórczości poety. Owszem, pojawiają się ekstatyczne frazy, wybuchy radosnej wyobraźni, tak charakterystyczne dla poezji Ryby, ale w znacznie mniejszym, niż w kulminacyjnym pod tym względem Pogo głosek, natężeniu, w towarzystwie bardziej powściągliwej metaforyki i przy użyciu skromniejszych zabiegów językowych. Nie jest […]

Chłopaki z Moonstone wracają po dwóch latach od wydania ciepło przyjętego debiutu self-titled z nowym wydawnictwem – zawierającą dwa kawałki EP-ką 1904. I nie martwcie się – mimo że to tylko dwa utwory, są one przepełnione treścią i niczego nam tu nie zabraknie. Każdy z kawałków trwa około 15 minut, co daje dość przestrzeni na […]

Ta książka ściera na proch tych wszystkich kartezjuszowych i heideggerowych januszów filozofii, którzy twierdzą, że pozaludzkie zwierzęta nie myślą, nie używają języka, nie umierają, bo jedynie docierają do kresu bez świadomości odchodzenia, nie cierpią i nie odczuwają bólu. Ta książka też uczy, a dzisiaj jest mało takich książek, uczy bycia dobrym wobec każdej istoty, nawet […]

Najnowszy tom poetycki Tomasza Wojtacha został już naznaczony – przyznanie książce nagrody głównej w konkursie „Nowy Dokument Tekstowy” sprawia, że jej lektura poprzedzona jest pewnymi założeniami co do treści. Mimo, że tytuł projektu – Futurystyka miejska – wskazywałby raczej na rozważania dotyczące przyszłości, to dokumentalność, a więc aktualność poruszanych przez autora kwestii, uwidacznia się już […]

Powieść Kości, które nosisz w kieszeni pod wieloma względami przypomina Zimowlę Dominiki Słowik. Łukaszowi Barysowi udaje się jednak zbudować nieoczywisty i magiczny świat na o wiele mniejszej liczbie stron niż zrobiła to autorka niedawno wydanego zbioru opowiadań Samosiejki. W obu przypadkach koncepty na fabułę są dość podobne: oto mamy małą miejscowość (kolejno: Pabianice, Cukrówkę), dziecko […]

Z Marcinem Pierzchlińskim można dużo. To nie tylko debiutujący poeta, lecz także animator życia społecznego i artystycznego, muzyk, jutuber, który nie ogranicza się do jednego medium, by powiedzieć to, co ma zostać usłyszane. Czytając jego pierwszy tom Voyage, voyage należy więc pamiętać o tym, że utrwalone na papierze słowa są sposobem rekreacji rzeczywistości, która, szczególnie […]

Jest taki wątek w polskiej plastyce z lat 2000 jak prace Vahana Bego, który ozdobił rysunkami płyty zespołu Strachy na Lachy; teledysk piosenki Rower Lecha Janerki (nagrodzony Grand Prix na Yach Festiwal 2005), lub rysunki w filmie Zabij to i wyjedź z tego miasta (które według legendy powstawały kilkanaście lat, więc myślę, że mnie oczy […]

Czytałem Chamstwo i czułem, jak rośnie we mnie taki wkurw, że co chwila muszę przymykać oczy i brać kilka głębszych oddechów. Na historiach w podstawówkach i liceach takich rzeczy mnie nie uczono, powtarzali: żywot chłopa pańszczyźnianego był trudny, ale jaki ten żywot dokładnie był – tego nikt nie mówił. Nie dajmy się jednak zwieść, że […]

Poezja Konwerskiej stara się zrehabilitować rodziców w oczach podmiotu, choć ten konsekwentnie stawia opór emocjom. Te są zawsze niedopowiedziane, wybija się tylko lęk. Jej wiersze to także emanacja pokoleniowego poczucia „przegrywstwa”, które uczy się poprzez gry i kulturę masową oswajać egzystencjalne obawy. Jest to jednak duży atut tego zbioru. To głównie odrealnienie rynkowe artystów, pomnikowość […]

Pandemiczna przerwa w koncertowaniu zmotywowała wielu artystów do zaszycia się w studyjnych pieleszach – oczywiście celem wysmażenia kolejnej pozycji w dyskografii. Jak to zwykle bywa w takich sytuacjach, ze zmiennym szczęściem – na szczęście nie brakuje perełek, przechowywanych zwykle poza zasięgiem dzieci. Bawcie się dobrze, na końcu tekstu znajdziecie link do playlisty. Black Country, New […]

Po pierwszych lekturach storytellingu Antoniny Tosiek książka wydawała mi się prawie niemożliwa do tradycyjnego „zinterpretowania” – nie ma tu większych problemów ze zrozumieniem komunikatu, a większość „głównych” problemów, wokół których autorka krąży, została już przez nią albo przez krytykę wyłuszczona. Te główne problemy to przede wszystkim: kapitalizacja opowieści, klasowość i wykluczenie, a także w ogóle, […]

Narodziny legendy Historia brzmienia acid, które jest fundamentalne dla kultury rave, rozpoczyna się wraz z wynalezieniem syntezatora dźwięku o nazwie Roland TB-303. Jego twórcą był japoński inżynier Tadao Kikumoto i powołał go do życia w 1981 roku. Produkcja trwała zaledwie 18 miesięcy i wydawać by się mogło, że urządzenie to wyląduje na śmietniku historii. Los […]

Czasami warto wyjść na głupa. Szczególnie w przypadku poezji, w której większość ról została już dawno obsadzona i odegrana, a znudzona publiczność zdolna jest już tylko do niemrawych oklasków z przyzwyczajenia. Galus, doskonale wyczuwając społeczne nastroje, wyznacza więc sobie zupełnie nowe miejsce w literackim świecie, proponując tom poetycki, którego podmiot nie boi się zrobić z […]

PATRYK KOSENDA: Dzień dobry, Panie Kamilu. Dziękuję za przyjęcie zaproszenia do wywiadu. Pozwoli Pan, że ucinając gówno byka, przejdę do konkretów: co tam? Jak tam? Pozdrawiam serdecznie!Patryk Kosenda KAMIL GALUS: Szanowny Panie Patryku, jeśli konkretnie, to Stachu w domu. Wiem, gdzie byłem i co robiłem oraz gdzie Cezary Pazura przechowuje moje pieniądze. Nie owijając słoika […]

Cruisin’ down tha street in my ’64 Jackin’ tha freaks clocking tha dough Went to tha park tah get the scoop Knuckleheads out there come shootin’ some hoop (“Boyz-N-Tha- Hood”) Chwała tęczy i wszystkim kolorom, które stworzył bóg. Chwała przyszłości jak ptasi klucz, za który prawiona jest jutrznia. („Posoka”) Długo szukałem klucza do debiutanckiej książki […]

Przypomnijmy: Leos Carax jest francuskim reżyserem w ciemnych okularach. Kiedy wychodzi z domu, nie bierze zapalniczki, bo odpala szluga od szluga. Wszystko co do tej pory nakręcił jest o miłości. W Boy meets girl smutny i niespokojny jak cholera Denis Levant, piękny brzydal od zawsze na zawsze, poznaje aktorkę i biegają zakochani po Paryżu tak, […]

Rozpływaj się czytałem na balkonie, w upale, grzęznąc w gęstym, ciągnącym się lecie, takim samym, jakie kilka lat temu przyszło mi spędzać w jednym ze śląskich miast. W skwarze, przy betonie i czerwonej cegle włóczyłem się wtedy pośród hałd i poprzemysłowych ruin, osiedli familoków i wyłaniających się zza nich budynków typu Lipsk, blaszaków Społemu i […]

Inwazję na Irak oglądałem w telewizji, na TVN-ie, mając 12 lat. Oczywiście byłem przerażony – patrzyłem na wojnę, a ta najczęściej kojarzyła mi się ze słowem „światowa”. Nagraniom pokazującym pierwsze bomby zrzucane na Bagdad towarzyszyły uspokajające opowieści o walce z terroryzmem, o broni masowego rażenia, wreszcie: o nieokrzesanych mieszkańcach Bliskiego Wschodu, którym trzeba po ojcowsku […]

Poczucie, że coś jest niepokojące [eerie], z rzadka towarzyszy zamkniętym, zamieszkanym i udomowionym przestrzeniom; znacznie łatwiej natrafić na nie w częściowo opróżnionych z ludzi krajobrazach. Co sprawiło, że powstały te ruiny, co spowodowało to zniknięcie? (…) Kapitał jest na każdym poziomie czymś niepokojącym; stworzony z niczego, wywiera większy wpływ na rzeczywistość niż jakikolwiek rzekomo substancjalny […]

haka! to pierwsza książka poetycka Agaty Puwalskiej, realizująca jednak konsekwentnie rozwijany przez autorkę projekt, doceniony przez jury ogólnopolskich konkursów poetyckich. Już w pierwszych publikowanych przez poetkę wierszach, w almanachu 14. Połowu, czy też w „KONTENcie”, „Wizjach”, „Tlenie literackim”, można było dostrzec jej zainteresowanie kondycją współczesnego człowieka porzuconego w hiperkapitalistycznej rzeczywistości, rozdartego między wygodą i bezpieczeństwem […]

Wśród komentatorów zapadła zgoda; Impresariat to bez wątpienia tom przejściowy. Świadczą o tym zarówno gesty pożegnalne – ukłony kierowane w stronę poetyk cybernetycznych związanych z nieistniejącą już Rozdzielczością Chleba – na które zwraca uwagę Weronika Janeczko, jak i bardziej ogólne zainteresowanie doświadczeniem przemijania, towarzyszące, jak pisze Paweł Kaczmarski, przesuwaniu się ku traumatycznej i alienującej dorosłości […]

Znajomy szelest odkażanych dłoni, nowe normy fizycznego dystansu, ucieczki z miasta ku naturze – w nowym filmie Wheatleya jak w domu. Zrodzony z pandemicznych lęków reżysera i nakręcony w trakcie lockdownu z minimalną obsadą, In the Earth notuje nerwowy klimat ostatniego roku z uwagą i bez efekciarstwa. Ostatecznie kameralny horror pandemiczny jest tu jedynie gatunkowym […]

OK, chciałem napisać recenzję Upiora Łukasza Kozaka, jednakże obawiam się, że brakuje mi kompetencji. To książka wręcz porywająca, ale, choć napisana w sposób przystępny dla zwykłego czytelnika, jest także erudycyjną książką historyczną, a właściwie z pogranicza historii, etnologii i antropologii – ja nie jestem historykiem, a antropologii trochę tylko liznąłem. Potraktujcie więc mój tekst jako […]

W piątym odcinku piątego sezonu Seksu w wielkim mieście jedna z bohaterek, Samantha Jones, zaprasza protagonstkę, Carrie Bradshaw, na botoks. Twierdzi, że to podniesie jej pewność siebie w przeddzień wielkiego wydarzenia – premiery książki. Carrie odmawia przy potakiwaniu pozostałych przyjaciółek, więc Samantha postanawia się tam wybrać sama. To nie pierwszy raz, gdy poddaje się temu […]

Na początku było jajko. Owijałam je ciasno w serwetkę i przed wyjściem z domu wrzucałam na dno torebki. Od jakiegoś czasu nosiłam je ze sobą w takiej formie bardzo często: ugotowane na twardo i obrane, gotowe do natychmiastowego zjedzenia, gdyby w ciągu dnia naszedł mnie nagły napad głodu. Jajko jest pod wieloma względami idealne: niewielkie, niskokaloryczne […]

Charles Burns, Black Hole, tłum. Wojciech Góralczyk, Kultura Gniewu 2021 Piotr Marzec – rysuję komiksy. Wydałem w selfpublishingu „Sweet-ass dudes like us”, które w ZOZO dostały nagrodę Złotego Kurczaka za najlepszy scenariusz i komiks roku oraz nagrodę Maszin za komiks roku. Komiks w wersji 2.0 jako „Słodkie chłopaki” ukaże się w tym roku w wydawnictwie […]

Debiutancki tom Marcina Podlaskiego trzysta cytryn do trzeciej potęgi tygrysa to książka poddająca próbie język choroby – psychicznej, społecznej, egzystencjalnej. Autor podejmuje się zadania włączenia marginalnych dyskursów, lekceważonych, deprecjonowanych sposobów komunikacji do głównego nurtu wypowiedzi językowych współczesnych społeczeństw. Nie bez znaczenia w kontekście tomu pozostaje językoznawcze wykształcenie Podlaskiego – ten młody poeta wyjątkowo uważnie przygląda […]

Czarostwo (witchcraft) od zawsze stało w opozycji do patriarchalnego, monoteistycznego charakteru zachodniej kultury, oferując wizję świata, w której kobiety oraz osoby z różnych powodów wykluczone ze społeczności są traktowane w sposób podmiotowy i mają moc sprawczą. O szczegółach napisano setki opasłych tomów, mnie na potrzeby tego tekstu pozostaje zauważyć, że od zawsze miało ono antysystemowy, […]

Tak jak podróż przez labirynt co chwila zaskakuje i dezorientuje wędrowca, tak nieustannie dezorientuje Malpertuis Jeana Raya – dziwaczna, labiryntowa powieść o przeklętym domu i jego banalnych-niezwykłych lokatorach. Powieść, która co chwila wodzi czytelnika za nos i wybija z czytelniczych przyzwyczajeń. Oburza, męczy i fascynuje. Nawet jeśli już nie straszy tak jak kiedyś.  Punkt wyjścia […]

Wieloletnia współpraca Alessandra Amenty, Tomasza Kaliściaka i Błażeja Warkockiego poskutkowała antologią wpisującą się w transgresyjną tradycję humanistyczną Marii Janion. Z okładki spoziera anglicyzm „queer”, które można wielorako tłumaczyć i te przekłady rozszerzają się w miarę przechodzenia z dychotomicznego horyzontu płci w trygonalny układ, potem w mnogi, niekwantowalny: najogólniej pojęcie „queerness” można bodaj rozumieć jako nieheteronormatywność, […]

IGOR WALI WIADRO 1 To powiedziawszy, Igor wyszedł z ziomalami walnąć wiaderko na Zakrzówku. Był tam zagajniczek, do którego wszedł On i jego ziomale. 2 Także i Miki, który podjebał Go pałom, znał to miejsce, bo Igor i ziomale Jego często tam jarali. 3 Miki, otrzymawszy rzeszowskiego grama od gangu Siwego oraz penetrację analną od […]

Zasady znamy, nie jesteśmy na wczasach – kilka zdań o każdej z płyt, jedna piosenka z płyty na obowiązkowej playliście, do której link znajdziecie pod tekstem. Miłego słuchania! Adrianne Lenker: songs Wokalistka Big Thief zaszyła się z gitarą akustyczną w domku w zachodniej części stanu Massachusettes, żeby jakoś sensownie przeczekać początek pandemii, i przy okazji […]

Arena Dlatego, że to światło nie było jak inne I zdawało się, że stajemy się miejscem I dlatego, że na drogowej wysepce wypełniło mnie słońce I dlatego, że moja matka była szalona I dlatego, że czasem była przytomna I dlatego, że byłam zakochana A potem już nie byłam zakochana I dlatego, że byłam głodna I […]

projekt 1. «plan działania» 2. «wstępna wersja czegoś» 3. «dokument zawierający obliczenia, rysunki itp. dotyczące wykonania jakiegoś obiektu lub urządzenia» Słownik Języka Polskiego PWN Internetowy Słownik PWN najwyraźniej nie nadąża za zmianami, bo dziś projektem może być właściwie każde działanie czy przedsięwzięcie. Projektem jest grupa tasków w Asanie czy innym ClickUpie, ale też i fejsbukowy fanpejdż. W wielu […]

Z dużą regularnością krytyczne zestawienia jakiejkolwiek poezji – szczególnie tej powstającej poza idiomem niemiecczyzny – z dykcją Paula Celana przyprawiają o życzliwy, aczkolwiek pobłażliwy uśmieszek tych, którzy w mniejszym bądź większym stopniu zetknęli się z wielopoziomową arcydzielnością projektu poety z Bukowiny. W naszym rodzimym polu, a biorąc pod uwagę efemeryczność takich zestawień – raczej poletku, […]

Ib.IZ.ZOZO. Wstaję i przeciągam się krzepko totalnie metafizycznie jedna dłoń ląduje w zenicie druga w nadirze zjadam cząstki idę gdzieś po ludową historię polski wczoraj to było zejście do skrzynki po aaa!… zatem jest to ciąg dni podobnych w pogoni za podobnymi częściami jednak między tym wszystkim w końcu a jednocześnie zwiastując początek i środek […]

Czyżbyśmy się wreszcie doczekali? Różaglon to trzecia książka poetycka w bibliotece „Kontentu”, a jak to się mówi – do trzech razy sztuka. Po pierwszej publikacji redaktorom pisma, dopiero przecież eksperymentującym w przestrzeni wydawniczej, nieco się oberwało za obrany kierunek. Ta druga była znacznie dziwniejsza i na pewno mniej przyjemna, choć niewątpliwie stanowiła też wyzwanie i […]