Mateusz Górniak

1. Ważny jest szybki internet. Nic się bez niego nie uda, ale jeśli go masz, to możesz uprawiać m a g i ę t o r r e n t ó w. 2. Gdybym korzystał wyłącznie z legalnych źródeł, znałbym tylko kilkaset nudnych filmów. Przeniosłoby mnie to do epoki ludzi czatujących na horror wyświetlany w […]

Wiecie, za co najbardziej nie lubię Green Street Hooligans? Film ten opowiada się przez figurę przyjeżdżającego z zewnątrz, najbardziej ze wszystkich racjonalnego Amerykanina. Krok po kroku wchodzi w kibolski świat West Hamu, a widzowie mogą być spokojni, że wszystko dobrze się skończy skoro koleś ma jeszcze do załatwiania kilka spraw na Harvardzie. I rzeczywiście wszystko […]

pieśń nad pleśniami:idzie skacząc po górach, przeskakując pagórki 1.Mam osiem pojebanych nocy:pierwsza jak rozbijanie na bezdrożach Wrd&Wrd namiotu, który zawsze w ostatniej chwili się rozleci, a słońce się z ciebie śmieje, pierdolona pokrako, o tak: HAHAHAA 2. ~~~~~~~~~3. OSKRZELA 4. palpitacje5. tytuł: poszukiwacze słońca  6. wrażenie koła 7. pojawiają się:||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||, i tak dalej, coraz groźniej, […]

Ilustracja: Grzegorz Tortellini Patryk Kosenda (ur. 1993) – konstruktor wigwamów słownych w „Stonerze Polskim”, przyjaciel Hagrida i mięsisty cekin. Autor książki poetyckiej Robodramy w zieleniakach [Korporacja Ha!art 2019]. W alternatywnej rzeczywistości pobłażliwy syn Richarda Gere’a i Marka Grechuty, który wpatruje się w tatów jak w zmurszałą tęczę. Publikował i konkursił się w luksio miejscach. Tłumacz z […]

mogę wam opowiedzieć a opowieść zaczyna się tak: Ziemię opanowała technokapitalistyczna osobliwość. W tym czasie rozpędzające się utowarowienie przechwytuje renesansową racjonalizację i nawigację oceaniczną. Logistyczna akceleracja technoekonomicznej interaktywności, wyzwalając procesy maszynowego samodoskonalenia, doprowadza porządek społeczny do rozpadu. W miarę jak rynki uczą się fabrykować inteligencję, polityka poddaje się modernizacji, usprawnia paranoję i próbuje odzyskać jakąkolwiek […]

Kilkoro nas było wyżyłkowanych ludzików i postanowiliśmy założyć schrona. Spocik ogarnął Paweł, a kilka dni później Andrzej dowiózł pralki. Andrzej dowiózł pralki, ponieważ postawiliśmy na schron w stylu całodobowa pralnia chemiczna. Skąd potrzeba tworzenia schronów? Czasem z paranoicznego przeświadczenia, czasem przez nasilone gradobicia. Nam natomiast chodziło tylko o to, żeby przez chwilę posiedzieć w miejscu […]

Zmiany klimatyczne niepokojąco przyśpieszają, a paranoja trawi umysły światowych przywódców. Nic więc dziwnego, że konstruowanie apokaliptycznych wizji staje się jedną z naczelnych namiętności fikcji literackiej. Koniec, rozpad, zmiana, nowe reżimy i ponowne wcielenia starych traum – wszystko to błyskawicznie mutuje w światach tworzonych przez kolejne zaciągi przerażonych zasmogowanym tu i teraz twórców. Podzwonne dla Instytutu, […]

Zacznę, ekhem, od myślenia Refna jako Autora. Albo nie: najpierw jako pre-Autora, zacznę od obwąchiwania pieluszek przyszłego NWR, reżysera, który dał nowe & neonowe życie filmowej eksploatacji. Więc jest sobie nowojorska rezydencja, w niej małżeństwo duńskich filmowców i ich syn, mały Nicolas, który opycha się pistacjowymi wafelkami i nie wiadomo co z niego będzie. Czytanie […]

Że ja nie do przeszłości wracam, ale że jeszcze raz do teraz Powieść Strachoty dzieje się w dwóch wymiarach czasowych. Najpierw pojawia się strefa „ćpałem” i „kłamałem”, czyli życie na usługach blagi i uzależnień. Jest rok 1986 i poznajemy małego mitomana, który Gocław zastępuje wyimaginowaną Algierią, białymi nocami na Ukrainie i amerykańskimi krewnymi. Rzeczywistość jest […]

Tony Hawk’s Skateboarding bije rekordy sprzedaży, przez Amerykę przewalają się stada slackerów a wszelkiej maści paranoicy karmią się nadchodzącą apokalipsą. Niebawem Osama bin Laden zawładnie masową wyobraźnią i ukaże się PlayStation 2, ale póki co mamy środek lata roku 99’ – złoty okres obłędu i alternatywnych wersji rzeczywistości. Joel Potrykus, jedna z najwyrazistszych postaci amerykańskiego […]

Najpierw jest czas obwąchiwania. Małpiszonki snują się zdezorientowane po zapyziałym terytorium, rozpowiadają swoje smuty i zajawki. Powolutku rolują ekipę ewakuacji. Mianują Kreta, czczą krecią pracę podkopywania wyznaczonych przez facecików linii, naprędce klecą nowa religię tanecznego wytupywania poza granice. Małpiszonki czują gorąc krwi, powab oszołomienia, reaktywują afirmację, błagają o więcej sióstr, więcej braci, więcej szumu.