Karolina Graczyk
Krewkie heroiny i makowe panienki (2): Praca kreatywna
Dawno nie widziałam tak wyczerpanej bohaterki. Mowa o granej przez Michelle Williams Lizzy (Showing Up, 2023, K. Reichardt): z jednej strony kruche, ostrożne ruchy, charakterystyczne dla osób, które od miesięcy nie spały, z drugiej babcina garderoba w brązach (żadne tam grandmacore). Lizzy z trudem kryje złość, jej wściekłość gaśnie jednak zanim na dobre się rozpali. […]
Stonerowa Ankieta Krytyczna (dot. “Świata według Kiepskich”) vol.2
1. Którego z bohaterów Świata według Kiepskich Polacy mogliby wziąć jako „swojego” i bronić do upadłego? Mocnym kandydatem jest Edzio Listonosz – człowiek pracy, złośliwy bawidamek, saska pierdoła. Dobry człowiek, tylko w gruncie rzeczy świnia. 2. Najbardziej odpalający intelektualnie zabieg realistyczny serialu: Zawiesiłam się nad tym pytaniem tak długo, że chyba pora przyznać się do […]
Trzy kolaże
Karolina Graczyk – inspiracje do kolaży czerpie z psychodelii, retro grozy i filmowej pulpy. Współtwórczyni i naczelna składaczka obrazów magazynu o kinie Final Girls. Swoje prace wrzuca na instagrama.https://www.instagram.com/something.weird.collage/
Faza Bieżąca – Dźwięk i światło. „In the Earth” Bena Wheatleya
Znajomy szelest odkażanych dłoni, nowe normy fizycznego dystansu, ucieczki z miasta ku naturze – w nowym filmie Wheatleya jak w domu. Zrodzony z pandemicznych lęków reżysera i nakręcony w trakcie lockdownu z minimalną obsadą, In the Earth notuje nerwowy klimat ostatniego roku z uwagą i bez efekciarstwa. Ostatecznie kameralny horror pandemiczny jest tu jedynie gatunkowym […]
Recenzja – Stopy, nieście. Sweet Sweetback’s Baadasssss Song [1971], reż. Melvin Van Peebles
– They bled your Mama, They bled your Papa… – But they won’t bleed me! N*ggers scared and pretend they don’t see! – Just like you, Sweetback! – Just like I used to be! Sweetback zasuwa do rytmu czilowego funku. Beztroskie nutki kotłują się z zadyszanym charkotem bohatera. Wokół niego wznoszą się hale […]
Proza poetycka – Bumelanchologia
Nad brzegiem stetryczałej rzeki ziało pustką. Cisza, odsapka. Wtem poczułam ukłucie. To bądzioł mnie ukąsił. W zamian zarobił lepę na ryj, ale było już za późno. Przemiana zaczęła się krystalizować. Wypączały się diaskie, jedna z nich ścisnęła mi policzek, lekko. * Wierzcie lub nie, ale w tych dniach promieniałam. Wszystko, czego było mi trzeba, znajdowało […]