Dwa wiersze

Kamień węgielny pod pomnik klasy średniej

Co będę robił w październiku, w listopadzie
i w grudniu? Tymczasowo skazany na czytanie z ruchu

warg Wielkiego Przewodniczącego Świata Chujowego,
aportuję obślinioną końcówkę niczego. Bo kultura nocy

nierówna jest kulturze dnia, o co dbają wyrzuceni poza margines
animatorzy pod monopolowym. Jednakże szczęście to pojęcie

względne, oglądane przez alko gogle (lecz to, co podniosą
z miejsca gdzie spadnie ten kamień węgielny nie będzie

nadawało się do udostępnienia). Inaczej niż wiersz
najgrzeczniejszego poety świata, odpowiadający na pytanie:

jak dyskretnie wziąć zamach?

Korespondencja

Rozkładam się na części pierwsze.
Powstałem, lecz nie wiem na przekór
czemu? Dotarł do mnie list
z zaświatów, w którym napisano,
że innego świata nie ma.
Na znaczku miał stempel: ślady kół
lądującego z zadartym nosem
wahadłowca. Poczta sięgnęła bruku,
nie odnajdując adresata.
A podobno miała go na widelcu.
Żeby rozmontować Wszechświat
trzeba mieć śrubokręt. Jak inaczej
niż po nitce znaleźć w nim igłę,
jaką onegdaj zszyto go z widma?
Podobno każdy człowiek ma czaszkę.
Lecz dla tych, co widzą przyszłość
najważniejsze są oczodoły.
Oczo doły to groby źrenic,
które są krynicą światła.

Piotr Gajda (ur. 1966) — poeta, autor książek poetyckich Hostel (Łódź 2008), Zwłoka (Łódź 2010), Demoludy (Mikołów 2013), Golem (Mikołów 2014), Śruba Archimedesa (Łódź 2016) oraz To bruk (Łódź 2018). Stały współpracownik Kwartalnika Literacko-Artystycznego „Arterie”. Wiersze publikował m.in. w „44”, „Tyglu Kultury”, „Opcjach”, „Toposie”, „Frazie”, „Red-zie”, „Gazecie Wyborczej”, „Odrze”, „Cegle”, „Nowym Zagłębiu”, „Ricie Baum”, „Arteriach”, „Czasie Kultury”, „Dzienniku Łódzkim”, „Fabulariach”, „Pressjach”, „Migotaniach”, „Afroncie”, w pismach internetowych: „sZAFa”, „Inter”, „Helikopter”, „Fragment”, „biBLioteka”, „Wakat-Notoria”, „Obszary Przepisane”, „Wizje”, art.-zinie „Nowy BregArt”, w antologii łódzkich debiutantów Na grani (Łódź 2008) oraz w antologiach: Pociąg do poezji. Intercity (Kutno 2011), w pismach internetowych: „sZAFa”, „Inter”, „Helikopter”, „Fragment”, „biBLioteka”,  „Wakat-Notoria”, „Obszary Przepisane”, „Wizje”, art.-zinie „Nowy BregArt”, w antologii łódzkich debiutantów Na grani (Łódź 2008) oraz w antologiach: Pociąg do poezji. Intercity (Kutno 2011), Węzły, sukienki, żagle. Nowa poezja, ojczyzna i dziewczyna (Kutno 2013), Przewodnik po zaminowanym terenie (Wrocław 2016), Ani ziemia jałowa, ani obiecana / Weder wüstes Land noch gelobtes (Dom Literatury w Łodzi, 2016).
Laureat Nagrody Otoczaka 2014 przyznanej przez Jerzego Suchanka. Stypendysta Funduszu Popierania Twórczości ZAIKS w roku 2016. Jego wiersze przetłumaczono na język niemiecki i rumuński.