Poezja Konwerskiej stara się zrehabilitować rodziców w oczach podmiotu, choć ten konsekwentnie stawia opór emocjom. Te są zawsze niedopowiedziane, wybija się tylko lęk. Jej wiersze to także emanacja pokoleniowego poczucia „przegrywstwa”, które uczy się poprzez gry i kulturę masową oswajać egzystencjalne obawy. Jest to jednak duży atut tego zbioru. To głównie odrealnienie rynkowe artystów, pomnikowość […]
